સૌંદર્યે ખેલવું એ તો પ્રભુનો ઉપયોગ છે.

સૌંદર્યે ખેલવું એ તો પ્રભુનો ઉપયોગ છે.

પોષવું પૂજવું એને એ એનો ઉપભોગ છે.

રહેવા દે! રહેવા દે આ સંહાર, યુવાન! તું;

ઘટે ના ક્રૂરતા આવી; વિશ્વ આશ્રમ સન્તનું.

પંખીડાં, ફૂલડાં રૂડાં, લતા આ ઝરણાં, તરુ,

ઘટે ના ક્રૂર દૃષ્ટિ ત્યાં: વિશ્વ સૌન્દર્ય કુમળું.

તીરથી પામવા પક્ષી વ્યર્થ આ ક્રૂરતા મથે;

તીરથી પક્ષી તો ના ના કિ‍ન્તુ સ્થૂલ મળી શકે.

પક્ષીને પામવાને તો છાનો તું સુણ ગીતને,

પક્ષી તેના પ્રભુ સાથે હૈયામાં મળશે ત્‍હને .

સૌ‍ન્દર્યો વેડફી દેતાં ના ના સુ‍ન્દરતા મળે;

સૌ‍ન્દર્યો પામતાં પ્‍હેલાં સૌ‍ન્દર્ય બનવું પડે.

સૌ‍ન્દર્યે ખેલવું, એ તો પ્રભુનો ઉપયોગ છે;

પોષવું પૂજવું એને, એ એનો ઉપયોગ છે.

રહેવા દે! રહેવા દે આ સંહાર, યુવાન! તું

બધે છે આર્દ્રતા છાઈ તેમાં કૈં ભળવું ભલું.

~ કલાપી