નિરખને ગગનમાં કોણ ઘૂમી રહ્યો?

નિરખને ગગનમાં કોણ ઘૂમી રહ્યો?

‘તે જ હું’ ‘તે જ હું’ શબ્દ બોલે;

શ્યામનાં ચરણમાં ઇચ્છું છું મરણ રે,

અહીંયાં કો નથિ કૃષ્ણ તોલે.                                                નિ૦૧

શ્યામ-શોભા ઘણી, બુદ્ધિ નવ શકે કળી,

અનંત ઓચ્છવમાં પંથ ભૂલી;

જડ અને ચેતન રસ કરી જાણવો,

પકડી પ્રેમે સજીવન-મૂળી.                                                  નિ૦૨

ઝળહળ જ્યોત ઉદ્યોત રવિ કોટમાં,

હેમની કોર જ્યાં નીસરે તોલે;

સચ્ચિદાનંદ આનંદ ક્રીડા કરે,

સોનાના પારણા માંહી ઝૂલે.                                                નિ૦૩

બત્તી વિણ, તેલ વિણ, સૂત્ર વિણ જો વળી,

અચળ ઝળકે સદા વિમળ દીવો;

નેત્ર વિણ નિરખવો, રૂપ વિણ પરખવો,

વણજિહ્વાએ રસ સરસ પીવો.                                               નિ૦૪

અકળ અવિનાશી એ, નવ જાયે કળ્યો,

અરધ-ઊરધની મધ્યે મહાલે;

નરસૈંયાચો સ્વામી સકળ વ્યાપી રહ્યો,

પ્રેમના તંતમાં સંત ઝાલે.                                                  નિ૦૫

~ નરસિંહ મહેતા